De wereld zucht en het wordt er niet beter op. Er komt geen paradijs, wat we ook doen. Zolang wij er zijn blijft het ellendig. Ook in kerken en gemeenten. Als ons wat overkomt zeggen we 'waarom wij?'. Maar de vraag is 'waarom wij niet?'. Pas als Hij komt, is alles volmaakt, eerder niet.

We schieten te kort. Hoe ouder we worden hoe meer we ernaar verlangen van ons vlees verlost te worden. We zijn verbaasd dat Hij voor ons wilde sterven.

In plaats van kritiek op onszelf hebben we kritiek op anderen. Zelfs op de Here Jezus had men kritiek (Lukas 7:39 Lukas 13:14) Dit waren geestelijke mensen die het goede wilden doen. Hij voldeed niet aan hun verwachtingen en uiteindelijk zeggen ze 'kruisigt Hem!'.
Waarom besteedt Gods woord zoveel aandacht aan Farizeeërs? Omdat wij zo zijn. De Heere Jezus zegt: "Oordeel niet....". (Lukas 6:37. Lukas 9:52 ev) Hij mág oordelen en vergeven. Hij ziet het hart aan en kijkt niet naar de buitenkant.

Als we bij Hem zijn, zijn we eindelijk verlost van ons vlees en kunnen we Hem zien zoals Hij is. Hebben we God echt lief? Willen we Hem echt zien? Wat staat er bovenaan uw verlanglijstje? Als Hij de eerste in ons leven is, zal alles meewerken ten goede. Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? (Romeinen 8:32)