In deze hoofdstukken gaat Paulus in op de vraag wat nu de bijzondere roeping van Israël nog betekent als we zien dat de "zaligheid tot de heidenen gezonden" is. Houdt die roeping nu op? Nee, zegt Paulus. God zal tot Zijn doel komen. Hij laat dan eerst zien dat God Israël uitverkoren heeft als volk. Dat Hij anderen (bijv. Farao) gebruikt heeft om Zijn volk Zijn macht en grootheid te laten zien. Maar ook laat hij zien dat op individueel niveau de zegeningen en zaligheid alleen bij de gelovige terechtkomt. En daar stuiten we op een probleem van Israël als volk. Als volk verwierpen zij de beloofde Messias en kunnen daardoor niet gerechtvaardigd worden. Hij was Gods enige weg tot rechtvaardiging. En de heidenen die daar helemaal niet naar zochten hebben door geloof gewoon deel gekregen aan Gods rechtvaardiging. En omdat het volk Israël als volk het evangelie in Handelingen verwierp zijn zij op dit moment niet Gods volk maar zijn zij op hetzelfde niveau gekomen als ieder ander volk. Slecht individuen koemn tot geloof en worden aan de gemeente toegevoegd. Hoe Gods plan met dit volk verder gaat zullen we zien in Rom.11.