Zacharia 6
In dit laatste visioen zien we vier wagen die mogelijk engelen/geesten van de Heer zijn die Zijn oordeel uitvoeren op de aarde. We vinden dan ook het oordeel over Babel. In het tweede deel zien we de kroning van Jozua de hogepriester. Deze kroning staat symbool voor de kroning van de Messias, de Spruit, de Knecht van de Heer, die Koning en Priester in één Persoon is. Hij zal de daadwerkelijke grote hogepriester zijn die de toekomstige tempel zal herbouwen waarvan de tempel van Jozua en Zerubbabel “slechts” een voorbeeld is. We zien hier ook in dat het de Heer Zelf is die dit Joodse overblijfsel aanmoedigt en kracht geeft in zware tijden, zoals onze Heer ook ons aanmoedigt om in de kracht van Zijn Geest Hem te dienen en trouw te zijn.

Zie deel 7 voor details.

In de hoofdstukken 7 en 8 vraagt het volk of zij, nu het herstel van de tempel al zo’ n eind gevorderd is, nog wel geacht worden de vastendagen te houden. God antwoord op die vraag met tweeërlei antwoord. Het eerste, H.7, is negatief waarbij Hij hen vraagt of zij met dat vasten God hebben gezocht of dat het meer voor zichzelf was. God stelt dit aan de orde omdat hij gehoorzaamheid en vraagt en geen zelfbedachte religieuze regels. Hij roept hen daarom op te doen wat Hij daadwerkelijk wil, goed-zijn voor de naaste, recht en gerechtigheid, omdat de afwezigheid hiervan uiteindelijk de hele reden van de ballingschap en verwoesting van de tempel was. Met het tweede antwoord, H.8, belooft Hij hen met een tiental geweldige beloftespraken Zich weer volledig tot Jeruzalem te wenden en uiteindelijk het vasten in feesten te veranderen. Het hele volk Israël zal weer Gods uitverkoren volk op aarde zijn waar de andere volkeren jaloers op zullen zijn.

Met Zacharia 9 zijn we aangekomen op het tweede grote deel van deze profetie. Het zal meer en gedetailleerdere vergezichten bevatten dan de eerste hoofdstukken. Dit hoofdstuk draagt het wonderbaarlijke profetische fenomeen van de doorgaande lijn van de komst van de Messias die met Zijn eerste komst direct doorloopt in het komende aardse koninkrijk. Dit had ook kunnen gebeuren wanneer Israël haar Messias aangenomen had. Toch wist God dat dit niet zou gebeuren en dat er een niet-geopenbaarde periode van de gemeente van Jezus Christus tussen zou komen. Maar evengoed beschrijft de rest van het hoofdstuk wat er in de eindtijd zal gebeuren ten aanzien van Israël en hoe zij in Gods kracht hun tegenstanders zullen overwinnen en hun land weer zullen bewonen in rust en vrede. Toch zien we ook een mogelijke toepassing van dit hoofdstuk op de periode van het Grieks-Macedonische wereldrijk.

In hoofdstuk 10 spreekt Zacharia over de komende zegen over het land Israël. We zien hier duidelijk de belofte van de Heer Juda en Israël weer definitief te verenigen in één volk en hen terug te brengen in hun land. We zien hier als het ware een herhaling van de Exodus; maar nu zullen zij niet teruggebracht worden uit Egypte maar ook uit Assur en vanuit de einden der aarde. Vanuit overal waar zij in slavernij heen gedeporteerd en verstrooid zijn zulen zij terugkeren.

In de verzen 32-36 van Hebr.10 brengt de apostel Paulus de aangeschreven in gedachten terug naar de beginperiode van hun bekering. Hij laat hen weer zien hoe zij geleden hebben, vervolgd en beroofd werden, maar dit alles in blijdschap aanvaarden als behorend bij gelovigen die in een Christus-vijandige wereld leven. En dit geldt niet alleen hen maar voor ieder die de kant van de Heer Jezus kiest in deze wereld. Als Hij de verworpene is, zijn wij dat ook. Dat we dit vaak niet ervaren heeft er alles mee te maken dat we vaak geen vrijmoedige getuigen zijn of dat we ons vooral op “goede werken” voorstaan, maar slechts mondjesmaat van de Heer willen en/of durven getuigen. Daarom een oproep om te staan voor Wie wij geloven. Hij is de enige redding en enige remedie voor deze wereld.

In Zacharia 11 vinden we dat de Heer Zacharia als Herder laat optreden voor het volk. In Zijn rol als goede Herder, representatief voor de rol van de Heer voor Israël, maakt hij gebruik van twee stokken die staan voor de wijze waarop de Heer Zijn volk wilde weiden. Vanwege het feit dat hij echter verworpen werd, worden de twee stokken verbroken….met grote gevolgen. En precies dit spreekt van wat er enkele honderden jaren later met de goede, de ware Herder van Israël zou gebeuren. Dit had grote gevolgen voor de kudde, die uiteengejaagd werd onder het oordeel van God.
Daarna zal Zacharia ook de rol van de anti-herder spelen, een rol die gerealiseerd zal worden in de komst van de antichrist van de laatste dagen.

In Zacharia 12 vinden we het eerste gedeelte van de laatste last, een godsspraak over Israël. In deze laatste drie hoofdstukken vinden we het oordeel van de Heer over het ongelovig deel van het toekomstig Israël, een oordeel dat de Heer zal uitvoeren door de volkeren als Zijn gesel te gebruiken maar dat uitmondt in Zijn oordeel over de volkeren.
De Heer zal de volkeren naar Israël verzamelen om Israël op de knieën te dwingen hetgeen zal resulteren in de bekering van het overige deel van Israël, waarna de Heer zal verschijnen en er een nationale rouw te midden van het volk zal zijn als reactie op het verschijnen van hun Messias.

In Zacharia 13 vinden het vervolg op de bekering van Israël, de reiniging van volk en land, het verwijderen van de afgoden en de valse profeten. Daar waar in het vorige hoofdstuk de verantwoording van Israël in de verwerping van de Messias breed uitgemeten wordt, vinden we hetzelfde “slaan van de Herder” hier bekeken vanuit het perspectief van de Heer. De verwerping en het oordeel over de goede Herder is altijd onderdeel van Gods heilspaln geweest en was noodzakelijk voor de geestelijke verlossing van het volk.
Het laatste gedeelte bespreekt wat er zal gebeuren in wat we noemen, de grote verdrukking, de dag der benauwdheid van Jakob, waarin een groot deel van het volk zal omkomen.