Hoe makkelijk worden de woorden van Paulus vergeten en met wat voor gevolgen?

In deze studie ga ik verder met de argumenten van de schrijver over waarom het hogepriesterschap van de Heer Jezus zoveel groter is dan dat van het Aaronitisch priesterschap. Hij doet dit weer aan de hand van Psalm 110 waarbij iedere keer op een ander woord de nadruk legt om de verschillen te laten zien. Ondertussen heeft hij ons ook reeds gewezen op het feit dat de Heer de Garantie is voor het nieuwe verbond. Dit nieuwe verbond, wat reeds door Jeremia werd aangekondigd als een verbond met de twee huizen Israëls, is feitelijk al ingegaan toen het werk van de Heer (in dood, opstanding, hemelvaart en het uitstorten van Gods Geest) vervuld was. Het is de vervulling van al Gods beloften in Christus. Daarmee is het oude verbond met Israël, dat van de Sinaï, terzijde gesteld en weggedaan en leeft de gelovige onder het nieuwe verbond. Voor Israël als volk is dit echter nog niet zo. Zij zullen pas onder dit verbond komen wanneer zij zich als volk zullen bekeren tot Jezus de Messias......hetgeen in de nabije toekomst zal gebeuren.

In deze studie over Hebr.9 lezen we over de verschillen tussen enerzijds de OT-ische offers en anderzijds het offer van de Heer Jezus. En dat niet alleen in aard (wie, wat, waar, hoe vaak en wanneer) maar ook in effect (reiniging vlees vs geweten en tijdelijk vs voor altijd).

In hoofdstuk 10 gaat de schrijver verder met de geschiktheid van het offer van de Heer om voor eeuwig zonden te vergeven in vergelijking met de ondoelmatigheid van de offers onder de wet. Wanneer we dan gezien hebben dat er nu volkomen vergeving van zonden is nodigt hij hen uit op grond van dat volkomen werk van de Heer vrijmoedig het hemels heiligdom binnen te gaan. Maar ook roept hij hen elkaar te bemoedigen en aan te sporen. Het verlaten van de Heer is namelijk een zeer ernstige zaak die niet zonder gevolgen is. Maar hij heeft goede hoop voor hen en roept het op terug te kijken, vooruit te zien en op grond daarvan te volharden.